नजरको वाण
नजरको वाण पिएर मात्रै लाग्दैन नशा, तिमीलाई हेरेरै लाग्दछ । छर्छ वासना फूलले फुलेरै मात्रै, छर्रछ्यौ वासना तिमी त हाँसेर मात्रै । हुंदैन घायल मात्र वाणले, नजरकै वाण लाग्नु पर्दछ । वग्दैन हावा त्यसै स-ल-ल,
मुक्ति क्षेत्र
मुक्ति क्षेत्र मुक्तिक्षेत्र मेरो शौभाग्य तिम्रो वरदान कस्तो अनुकम्पा ? तिम्रो सौंदर्य प्रकृतिको दिव्यता भू-भिन्नतामा पाइन्छ सभ्यता । रचनामा कति विभेद ? भूतलकै चन्द्रलोक अचम्मैछ त्यहाँ जीवनी झारपातमा पनि संजीवनी । कुनै न कुनै घरमा
क्या राम्री
क्या राम्री । चन्द्रमा त दागी छ । तिमी त बेदाग छ्यौ । क्या राम्री । मृग नयनमा पनि गाजल, ती नयनाभिराम नयन, क्या राम्री । पूर्ण श्रृँगारमा सजिएकी प्रकृति, त्यो कृत्रिम श्रृँगार किन चाहियो
तस्वीर
तस्वीर मानिसको मन, न घामले पोल्छ। न आगोले पोल्छ। मानिसको मन, माया गाँसिएको तस्वीरले पोल्छ । तस्वीर, कहिले हंसाउँछ। तस्वीर, कहिले रूवाउँछ। तस्वीर, नखिच्दै पनि यस्ले रूवाउँछ । – २०७१ पुस ८
आमाको सन्दुक
आमाको सन्दुक “विहे हुंने दिन झण्डै दुई महिना बाँकी छ । यी सगुनका कपडा कहाँ जतनले राख्ने ? याँ जताततै मुसाले दुख दिन्छ । मूल्यवान पनि छन् , यी सगुनका कपडा । ” कमला चिन्तित