The Kafle Chari

The Kafle Chari

I heard a bird at noon,
Near a spring, chanting prettily,
On a tree-
” Kafle pakho”.( a red ball fruit is ripen.)
The sun was sharp over the woods.
The song matched to the scene.
And the kafles swinging top,
On the tree top.

He didn’t see me,
I listened to him,
For I was tired and dim.
Hungry with watered mouth,
Looked up and up-
Hoped a deal kafles to drop.

Relaxed a lot,
Listening the song.
Thanked the nature,
She isn’t wrong.
Filled my hears with joy.
Salute the day,
That passed away.
( Composed on 18 April 2004 )

The Greatest Right

The Greatest Right

Horror and terror,
Civilised world is feared,
Under sophisticated maturation.
Cry-
“Peace ! Peace !! peace!!!”,
The only destination.”
The world,
On its utmost violence,
Arrest the gods.
Humanity is imprisoned.
Alas!
It’s a day dreaming.
Let a next Buddha be born !
Let a preacher preach lesson,
The tremor world,
Regarding of races,
Mankind re-exist.
Rights-
The greatest rights,
Existence is the height.
“Live and let live.”
Should be the foremost,
World’ slogan wave.
( 2002 August 15 )

The Kafle Chari( Bird)

The Kafle Chari

I heard a bird at noon,
Near a spring, chanting prettily,
On a tree
” Kafle pakho”.( a red ball fruit is ripen.)
The sun was sharp over the woods.
The song matched to the scene.
And the kafles swinging top,
On the tree top.

He didn’t see me,
I listened to him,
For I was tired and dim.
Hungry with watered mouth,
Looked up and up-
Hoped a deal kafles to drop.

Relaxed a lot,
Listening the song.
Thanked the nature,
She isn’t wrong.
Filled my hears with joy.
Salute the day,
That passed away.
( Composed on 18 April 2004 )

द्वन्द गजल

द्वन्द गजल

कोही भए ‘वीरगति’, विगुल बजाई सलाम ।
कोही भए ‘आफै शहिद’, ओढ़ाई झण्डा सलाम ।

खोई कसलाई के भन्ने ?, जसको छैन विराम ।
अब कहिले जानु पर्ने हो ?, आफू आफ्नै मलाम ।

छैन कुनै चोखा प्रकृतिका, झरना नदी नाला ।
तराई, पहाड, हिमाल बगे, रगतका खोला ।

‘ठूले’ पनि हार्दैन त्यसै, ‘कान्छो’ पनि जित्दैन ।
दिन दिनै देशै बरू हार्छ,कोही घिन मान्दैन ।

वन पाखा भन्ज्यांग कतै, नीरव शान्ति पाइन्न ।
टाउका बरु भेटिन्छन् नि, ढुंगा कतै पाइन्न ।

कहिले होला बग्ने मायाको, त्यो हावा सरसर ।
डर छैन केही मिल्छन् भाइ,अब जोशी सर ।
(रचना काल: २०६१/५/१ र २०६१/५/५/७को नेपाल समाचार पत्रको “सौग़ात”मा प्रकाशित ।)

पल्लो घरको झ्यालमा

पल्लो घरको झ्यालमा

पल्लो घरको झ्यालमा,
सधैं ऐना हेर्छिन्-
एक युवति ।
राम्रैछ लिपेको मुहार पनि,
मिलेकै छ (लाली) ओंठ पनि ।
पल्लो घरको………

एक दिन नजिकैको पार्कमा,
देखें निजलाई ऐना हेदै,
तील – चामले केशबिन्यासमा,
काइदाकै छ, छोपेको कालो पनि,
कोही भन्दा के कम? पहिरनमा पनि ।
बनौट पनि शिल्पी कै छ,
हेर्छे छाति घरि – घरि तैपनि ।
पल्लाे घरकाे……

अरुले हेरी दिनु छैन जोवन,
हेरी मक्खै पर्छे आफैँ छिन-छिन ।
खै कसलाई साँचेको त्यो जोवन ?
कोही टिप्दैन त्यो, फुलि सक्दा पनि ।
———-

रहेछ

रहेछ

तातो तातो चीयाले ओंठ पोल्दो रहेछ ।
न्यानो न्यानो मायाले मुटु जल्दो रहेछ ।

टाढा टाढा हुंदा जोवन गल्दो रहेछ ।
पर्खाइको घडी झन लामो हुंदा रहेछ ।

तन टाढा भए पनि मन नजिकिंदो रहेछ ।
पीरती साँचो भए मनको तार जोडिंदो रहेछ ।

फूलमा राम्रो गुलाब टिप्दा बिज्दो पो रहेछ ।
सृष्टिमा राम्रो मनुवा छान्दा बैगुनी पो परेछ ।
( २०६७ फाल्गुन ५ , काठमाण्डौं )

तातिन्छ कि ?

तातिन्छ कि ?

आज मौसम चीसो चीसो छ ।
सिरेटोले मुटु नै छो’को छ ।

पहारले पनि तातिन्न यो ।
वहारले पो तातिन्छ कि ?

रापले पनि तातिन्न यो ।
मातले पो तातिन्छ कि ?

अधरै िपएर पनि तातिन्न यो ।
मुटु नै जोडेर पो तातिन्छ कि ?

( २०६७ /११/३०/०२)

मुक्तक

मुक्तक

नेता

चिल्ला रोटी खाँदै,
चिल्ला कुरा गर्ने ।

सुकिला, मुकिला ,
भरिला र चिल्ला ।

भोका -नाँगा,
जनताका नेता ।
( २०६७ / ०८ / १५ )

राम्रो

राम्रो

पछ्यौरी खसाली नराख्नु ,
यौवन छोपेकै राम्रो ।

ओंठ जोडी नराख्नु ,
मुस्कान छरेकै राम्रो ।

नयन गिराई नराख्नु ,
निशाना हानेकै राम्रो ।

फूल ओइलाई नराख्नु ,
कपालमा सिउरेकै राम्रो ।

मन मारी नबस्नु ,
भावना पस्केकै राम्रो ।
( २०६७/०८/१९)

काकाकुल काठमाण्डौं

काकाकुल काठमाण्डौं

विकासको गोष्ठी पाँचतारे होटलमा ,
जनताका रित्ता गाग्री सडक पेटीमा ।

कुरा ठूला कागजमा, के को पंच वर्षे योजना ?
जलस्रोतका धनी जनता, पानीको हाहाकारमा ।

पानीनै नपाइने, अरु सपना किन बाँड्यौ ?
पवित्र बागमतीमा, ढल किन मिलायौ ?

भएर नेता मिनरल बोकी,सडक पोल्ने ,
लाटा सोझा हामी सबै, सपना पिई बाँच्ने ?

काकाकुल कान्तिपुर, आऊ कोही बचाऊ ,
शान्ति गरी जनता बाँच्ने, ल उपाय बताऊ ।
———