गजल
——-
सम्झना छ
मुसुक्क हाँसी छिनमै रिसाउने मुहार ,
सम्झना छ,गहिरो सम्झना छ मलाई ।
मन त रमाउँथ्यो, सुखद हुन्थ्यो ,
अर्थ के थियो ? थाहै भएन मलाई ।
तिनाउमा साँझ पौडेको बेला ,
हाँस्दै,गिज्याउँदै ढुंगा हान्ने त्यो मुहार ।
मीठो लाग्थ्यो, मायालु लाग्थ्यो,
धेरै-धेरैसंम, त्यो चोखो उपहार ।
म त गऐं टाढा, बसाइ सरी,
कुहिराको कागझैं, हराएको हेला ।
भीडमा,मन्दिरमा अनि हाटमा देखेकै बेला,
बोलाउँथी चिच्चाइ-चिच्चाइ “ऐ,लव” भनी ।
टक्क अडिन्थेँ, बिस्मित हुन्थें, खुसी हुन्थें,
हराएकी “जुन”, भेटिई भनी ।
सुनें समाचार मानसिक रोगले ग्रस्त भई,
भेट्ने समय नजुर्दैमा,सुने ऊनी अलविदा भई ।
केही लिनु न दिनु, अतित पनि भुल भो,
राख्तै न राखेको प्रेम प्रस्ताव पनि शूल भो ।
( रचना काल : २०७० बैशाख २३ )